الشیطان یعدکم الفقر

فقر:
برهان: روزی هرکسی تقدیر شده چون قضا و قدر هر چیزی به دست خداست و این بدیهی است و با اندک توجهی تصدیق می شود. بنابر این روزی به طور عادلانه بین ما تقسیم شده و هرگونه تلاش برای زیاده خواهی, بیهوده و  منجر به حرام خواری است.

قرآن کریم:
و هیچ جنبنده ای در زمین نیست مگر این که روزی آن بر عهده ی خداست هود آیه 6
علامه طباطبایی در تفسیر آیات 26 و 27 سوره آل عمران می فرمایند:
هر انسانی که با حرام روزی می خورد, سهمی و رزقی از حلال دارد, برای این که ساحت مقدس خدای متعال منزه از آن است که رزق انسان را حقی ثابت بر عهده ی خود کند, آنگاه از مسیر حرام او را روزی دهد و در عین حال او را از خوردن حرام نهی کند و در آخرت هم عقاب بفرماید.

در حدیث معروف معراج آمده:پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم در شب معراج به مردمانی برخورد که به کاری عجیب و غیر معمول مشغول بودند. در پیش روی آنها غذاهایی آلوده و ناپاک و هم چنین غذایی پاکیزه و معطر قرار داشت، اما آنها غذای آلوده و ناپاک را می خوردند و طعام های پاک را فرو می گذاشتند. پیامبر پرسید: اینها که هستند؟ جبرئیل پاسخ داد: اینان مردمانی از امت تو هستند که حرام می خورند. آدم هایی که حلال خدا را رها می کنند و سرگرم لذت بردن از چیزهای حرام هستند.

روایت می فرماید:
امام زین العابدین علیه السلام ـ در حمد وستایش خداوند عزّ وجلّ ـ فرمود : واز رزقی که عطا فرموده برای هر جانداری بهره مشخصی از روزی قرار داده است و به هر کس روزی بیشتر دهد، کسی نمی تواند از آن بکاهد و به هر کس روزی کمتر دهد، کسی نمی تواند بر آن بیفزاید. میزان الحکمه 4 صفحه 426 

امام علی علیه السلام : کسی که خداوند عزّ وجلّ روزی اش را برساند، بدون آن که برای رسیدن به آن قدم برداشته باشد ودستش را دراز کرده باشد وسخنی گفته باشد و دامن به کمر زده باشد و به آن پرداخته باشد ، از شمار کسانی است که خداوند عزّ وجلّ در کتابش، از آنان یاد کرده وفرموده است : و هر که از خدا پروا کند، خداوند راه برون شدن برای او قرار دهد واز جایی که گمانش را ندارد روزی اش دهد. میزان الحکمه

جالب است که بعضی افراد, بسیاری از واجبات را رها کرده اند و بازهم خود را طلبکار رفاه و آسایش بیشتر می دانند. طلبگی که واجب کفایی به عینیت رسیده است را رها می کنند ,فهم قرآن که واجب است را رها می کنند ( منبع : منیة المرید شهید ثانی ), دفاع از انقلاب و حفظ نظام که به فرموده ی امام راحل ( رضوان الله تعالی علیه ) از اوجب واجبات است را رها کرده اند و ... و باز هم خدا را بدهکار خود می دانند!

الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْر ( بقره 268 ) , تقدیم معمول بر فعل دلالت بر حصر می کند. بنابراین: آن کسی که یا آن وسوسه ای که شما را از فقیر شدن می ترساند شیطان است.

چرا فقرا بیشتر سختی نمی کشند:

یک دسته از روایات هست اینجوری ان :

1) پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله : خداوند بنده ی مومن خود را با بلا و گرفتاری تغذیه می کند, همچنان که مادر فرزند خود را با شیر.
2) امام صادق علیه السلام : به درستى که سخت‏ترین مردمان از روى بلاء پیغمبرانند؛ پس آنان که تالى ایشانند. بعد از آن، آنکه شباهتش به ایشان بیشتر؛ پس از او، آنکه شباهتش به او بیشتر است‏.
3) امام کاظم علیه السلام : مثل مومن مثل دو کفه ی ترازو است هر چقدر ایمانش افزایش پیدا کند بلا اش نیز افزایش می کند تا آنجایی که ملاقات کند خداوند عز و جل را در حالی که گناهی برایش نباشد.
4) امام علی علیه السلام فرمودند: کسی که ما دوست می دارد باید جامه ی بلا و گرفتاری را آماده و مهیا سازد.

یک دسته دیگه از روایات اینجوری ان :

1) امیر مومنان علی علیه السلام : گرفتاری ها به صورت مساوی و یکسان میان مردم تقسیم شده است.
2) امیرمومنان علی علیه السلام : بنده نعمتی به دست نیاورد جز آن که نعمتی از دست بدهد و روزی به عمرش افزوده نمی گردد جز با کم شدن روزی دیگر.

خب به نظرتون این دو دسته منافات دارن ؟ یا قابل جمع اند ؟
بله , دسته اول راجع به بلاهایی هست که انسان در راه ایمان و رشد معنوی اش دچار میشه و دسته ی دوم راجع به مشکلات مادی و دنیوی ماست.

حضرت آیت الله بهجت می فرمودند:
البته فقرا در کمبود ها و فقر و ناداری باید صبر و شکیبایی داشته باشند و بدانند که آنها هم از نعمت های دیگری برخوردارند که اغنیا برخوردار نیستند و ثروتمندان بلاها و ابتلائات و گرفتاری هایی دارند که مستضعفان و محرومان ندارند. طاووس را می بینی پایش را هم ببین , زیرا خوبی و خوبی عیش , تنها به زیادی وسایل راحتی نیست بلکه چه بسا وسایل رفاه اسباب نگرانی و ناراحتی و اضطراب درونی را فراهم کنند. حضرت امیرالمومنین می فرمایند : 
المصائب باسویه مقسومه بین البریه !
یعنی پیمانه ها مختلف اند و باید از فقر و بلا و خوشی و ... پر شوند. آیا اگر همه مثل هم شوند و همه در مال و ثروت یکدیگر شریک گردند و همه در مال و دارایی مساوی و یکسان باشند , نظم در جامعه برقرار می شود؟

اکثر اینایی که میگن ما داریم زیر این گرونی له می شیم فقط می ترسن! از فقیر شدن وگرنه اصلا فقیر نیستند. و لعنت خدا بر کسانی که بر رسانه هایی که مردم رو از گرانی ها و از فقیر شدن می ترسونن , چرا که الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْر ( بقره 268 ) !

و السلام علی من اتبع الهدی.