راه جذب دیگران

قال الصادق علیه السلام : کونوا دُعاةً لِلناسِ بِغَیْرِ ألْسِنَتِکُمْ لِیَرَوا مِنْکُمْ الْوَرَعَ وَالاجْتِهادَ وَالصّلاةَ وَالخَیْرَ فَانَّ ذلک داعِیَةٌ؛ با رفتارتان دعوت کننده دیگران باشید تا آنان از شما پرهیزکاری و تلاش و نماز و نیکی بینند، که این بیشتر دیگران را دعوت می کند.

دعوت کننده یعنی جذب کننده ، یعنی جاذبه داشته باشید مردم را خانواده را همسر را جذب کنید ، چطور ؟ با ورع و دوری از شبهه ها ، با نماز خوب ، با احتهاد و تلاش مستمر جدی با کار برای خدا ، می فرماید لیروا فیکم یعنی ببینند شما را در این حالت ، خب این ریا نیست ؟ نه اصلا ، این ها تکلیف ماست وظیفه ی شرعی ماست که دائما باید انجام دهیم خب ، حالا وقتی دائمی شد همیشگی شد به طور  طبیعی در معرض دید دیگران قرار خواهد گرفت ، قرار نیست جلوی دیگران برای خدا کار انجام داد که ریا باشه بلکه باید همیشه باشه خب وقتی مستمر بود یک قدری از آن یک درصدی از آن را قهرا طبیعتا دیگران خواهند دید ، حضرت صادق علیه السلام این رو می فرمان. این بیان حضرت که این طور دیگران رو دعوت کنید نه این است که ریا کار باشید و برای رضایت اطرافیان باشه بلکه باید خالص باشه برای خدا باشه ولو خانواده ببینن ولو دیگرانی مشاهده کنند. راه جذب راه محبوب شدن در دل دیگران این است.

این رو ما باید سرلوحه خودمون قرار بدیم و عمل کنیم دائما و همزمان با عمل باید نیت رو هم تلاش کرد خالص کرد ، نه این که خب حالا این درس خوندن من رو فلانی دید پس این دیگه برای خدا نشد باید یک بار دیگه از اول یواشکی بخونم نه این غلطه.

ان شاء الله که خدای متعال کمک کنه و این ها در حد حرف نمانه و عمل کنیم ، باید از خودش بخوایم.

کسانی که ازدواج مجدد را قبول ندارند

بسم الله الرحمن الرحیم

روی سخن این مطلب با فرد خاصی نیست بلکه با تمام زنان و مردانی است که قرآن می خوانند ولی به عمل کنندگان به آن سب و شتم می کنند، قرآن را حفظ می کنند ولی عاملین به آن را، عاملین به سنت اهل بیت عصمت و طهارت را ناسزا می گویند.

منظور افرادی است مانند کسانی که آیات 3 و 24 سوره نساء ( فانکحوا ما طاب لکم من النساء مثنی و ثلاث و رباع ) را می خوانند و محتوای آن را یا فقط به لقلقه ی زبان قبول دارند یا متهورانه انکار می کنند. این انکار منجر به رد بسیاری از روایات دیگر می شود مانند این که علی (علیه السلام) فرمود: َإِنَّ الله لَمْ یَأْمُرْکَ إِلا بِحَسَنٍ، وَ لَمْ یَنْهَکَ إِلا عَنْ قَبِیح یعنی خدای متعال جز به نیکو امر نکرده و جز از قبیح نهی نفرموده است.(نامه 31 نهج البلاغه)

و مانند : امام صادق (علیه السلام) فرمود: لایخرج العبد الی الکفر الا الحجود و الاستحلال ان یقول للحلال هذا حرام و للحرام هذا حلال و دان بذلک فعندها یکون خارجا من الاسلام و الایمان داخلا فی الکفر ( اصول کافی جلد 3 ص 45 ) یعنی بنده خدا از دار ایمان خارج نمیشود به سوی کفر مگر به خاطر انکار یا استحلال به این صورت که به حلالی بگوید حرام است و به حرامی بگوید حلال است و به آن اعتقاد پیدا کند ، در این هنگام از اسلام و ایمان خارج شده و وارد کفر می شود.

منجر به رد تمام روایات رسیده از معصومین برای عدالت و حق قَسم و تمام احکام متعه می گردد و ...

روی سخن با کسانی است که نسبت به امثال این آیات جحود دارند یا بدون دلیل سنت پیغمبر اکرم(صلی الله علیه و آله) را مخصوص عرب می دانند بلکه در حقیقت پیرو بدعت عمر اند و به دروغ شیعه نما شده اند که امیرالمومنین (علیه افضل صلوات المصلین) فرمود: غیرة المراة کفر و غیرة الرجل ایمان یعنی غیرت ورزیدن زن نسبت به شوهرش کفر است و غیرت ورزیدن مرد از ایمان اوست( حکمت 124 نهج البلاغه )

قال الله عزوجل: إِنَّ الَّذِینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ ... وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُرِیدُونَ أَن یَتَّخِذُواْ بَینْ‏َ ذَالِکَ سَبِیلاً أُوْلَئکَ هُمُ الْکَافِرُونَ حَقًّا  وَ أَعْتَدْنَا لِلْکَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا یعنی همانا کسانی که به خداوند کفر ورزیدند و گفتند بعضی آیات را قبول داریم و بعضی را نه و خواستند بین ایمان و کفر راهی برگزینند اینان حقیقتا همان کافران اند و ما برای کافران عذاب خوار کننده ای فراهم کردیم ( سوره نساء آیات 150 و 151 )

بار الها این عمریان که حلال تو را بلکه مستحب تو را حرام کردند در زمره ی شیعیان حقیقی قرار مده و اگر قابل هدایت نیستند از نسل آنها چیزی روی زمین باقی مگذار، چرا که با این بدعت، مانع ازدیاد نسل شیعه هستند،مانع ازدواج خیل دختران و زنان شیعه هستند که چه بسا همین، زمینه ی فساد بسیاری از مردم خواهد شد زیرا که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) به سند صحیح فرمود: إذا جاءکم من ترضون دینه وخلقه فزوجوه إلا تفعلوا تکن فتنة فی الأرض وفساد کبیر.

فبای حدیث من بعده یومنون ؟!

اسلام ناب در کلام رهبر و امام

از بیانات رهبری در ۱۳۹۴/۰۳/۱۴ :

"اسلام ناب از نظر امام بزرگوار، آن اسلام متّکی به کتاب و سنّت است که با فکر روشن، با آشنایی با زمان و مکان، با شیوه و مِتُد علمیِ جاافتاده و تکمیل‌شده‌ی در حوزه‌های علمیّه، استنباط میشود و به دست می‌آید. این‌جور نیست که روش استنباط مورد توجّه نباشد و هرکسی بتواند قرآن را باز کند و اصول حرکت اجتماعی را استنباط بکند؛ نه، این یک مِتُد دارد، این یک روش دارد؛ اینروش علمی است، کارشده است، کسانی هستند که میتوانند این روش را دنبال کنند.

اسلام ناب از نظر امام بزرگوار این است. البتّه هرکسی هم که آن مِتُد را بلد است، آن روش را بلد است، قادر نیست؛ باید فکر روشن داشته باشد، باید آشنا با زمان و مکان باشد، باید نیازهای بالفعل جوامع بشری و جوامع اسلامی را بشناسد، باید دشمن را بشناسد، نحوه‌ی دشمنی‌های او را بداند، آن‌وقت میتواند اسلام ناب را مشخّص کند و بشناسد و بشناساند. اسلام آخوندهای درباری - که امام مکرّر با همین تعبیر از آنها اسم می‌آوردند - اسلام داعشی؛ از آن طرف، اسلامِ بی‌تفاوت در مقابل جنایات صهیونیستی، در مقابل جنایات آمریکا، اسلامِ چشم‌دوخته‌ی به آمریکا و قدرتهای بزرگ و به اشاره‌ی آمریکا، اینها همه سر در یک آخور دارند؛ در یک جا اینها همه به هم میرسند؛ از نظر امام اینها همه مردودند. اسلامی که امام معرّفی میکند، در مقابل همه‌ی اینها است.

پیرو امام، آن کسی که دنباله‌رو امام است، باید مرزبندی داشته باشد؛ هم با اسلام متحجّر، هم با اسلام سکولار؛ اسلام ناب را شناسایی کند و دنبال کند. یکی از اصول امام این است. این چیزی نیست که امام یک‌بار گفته باشد؛ در سرتاسر آثار امام، بیانات امام، گسترده است."

بر این اساس قضاوت کنید که کدام یک از علمای ما اسلام شناس هستند و کدام نه!